EL JARDÍN DE PSIQUE

Ένα το χελιδόνι.
Της Δικαιοσύνης ήλιε.

Mario Frangoulis interpreta dos poemas de Odysseas Elytis (de Το άξιόν εστι).
Música de Mikis Theodorakis.
El vídeo recoge parte del conciero celebrado en mayo de 2001 con motivo del sexagésimo aniversario de la batalla de Creta.





Ένα το χελιδόνι
El tema de Theodorakis únicamente recoge las cuatro primeras estrofas del poema de Elytis.

Ένα το χελιδόνι * κι η άνοιξη ακριβή
Για να γυρίσει ο ήλιος * θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες * να 'ναι στους Tροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί * να δίνουν το αίμα τους.

Θε μου Πρωτομάστορα * μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα * μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Πάρθηκεν από μάγους * το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα * μνήμα του πέλαγου
Σ´ ένα βαθύ πηγάδι * το 'χουνε κλειστό
Μύρισε το σκοτά * δι κι όλη η Άβυσσο.

Θε μου Πρωτομάστορα * μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα * μύρισες την Ανάσταση!

Σάλεψε σαν το σπέρμα * σε μήτρα σκοτεινή
Το φοβερό της μνήμης * έντομο μες στη γη
Κι όπως δαγκώνει αράχνη * δάγκωσε το φως
Έλαμψαν οι γιαλοί * κι όλο το πέλαγος

Θε μου Πρωτομάστορα * μ' έζωσες τις ακρογιαλιές
Θε μου Πρωτομάστορα * στα βουνά με θεμέλιωσες!


Una la golondrina * y preciada la primavera
Para que regrese el sol  * requiere mucho trabajo
Requiere que miles de muertos  * estén entre las ruedas
Requiere también que los vivos * den su sangre.


¡Mi Dios, Primer Maestro, * me construiste en las montañas!
¡Mi Dios, Primer Maestro, * me encerraste en el mar!


Fue tomado por los Magos * el cuerpo de Mayo
Lo han sepultado en una * tumba del mar
En un pozo muy profundo * lo tienen encerrado
Perfumó la oscuridad * y todo el Abismo.


¡Mi Dios, Primer Maestro, entre las lilas también Tú!
¡Mi Dios, Primer Maestro, perfumaste la Resurrección!


Se agitó como la simiente * en una matriz obscura
El terrible de la memoria * insecto en la tierra
Y como muerde una araña * mordió la luz
Refulgieron las costas * y todo el mar.


¡Mi Dios, Primer Maestro, * me ceñiste a las orillas!
¡Mi Dios, Primer Maestro, * en las montañas me cimentaste!

Traducción: Juan Manuel Díaz.


Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
El tema de Theodorakis únicamente recoge las estrofas primera, segunda y quinta del poema de Elytis.


Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη * λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά * στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά * στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Της Ασίας αν αγγίζει από τη μία * της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να * και στη θάλασσα μόνη της!

Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός * και δικού της μήτε αγάπη μιά
μόνο πένθος αχ παντού * και το φως ανελέητο!

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό * τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό
τους παλιούς (μου) φίλους καλώ * με φοβέρες και μ' αίματα!

Μα 'χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί * κι οι φοβέρες αχ λαταμηθεί
και στον ένα ο άλλος μπαί * νουν εναντίον οι άνεμοι!

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ * και μυρσίνη συ δοξαστική

μη παρακαλώ σας μη * λησμονάτε τη χώρα μου!